Lorazepam 10mg (lorazepam) is een benzodiazepine die wordt gebruikt voor de behandeling van angststoornissen, slapeloosheid, paniekaanvallen, en alcoholontwenning. Lorazepam 10mg is beschikbaar in generieke vorm.
IndicatiesLorazepam 10mg (lorazepam) is geïndiceerd voor de behandeling van angststoornissen of voor de kortdurende verlichting van de symptomen van angst of angst geassocieerd met depressieve symptomen. Angst of spanning geassocieerd met de stress van het dagelijks leven vereist meestal geen behandeling met een anxiolyticum. De werkzaamheid van lorazepam 10mg (lorazepam) bij langdurig gebruik, dat betekent langer dan 4 maanden, is niet beoordeeld door systematisch klinisch onderzoek. De arts moet periodiek de bruikbaarheid van het geneesmiddel voor de individuele patiënt opnieuw beoordelen.
Stopzetting of verlaging van de doseringOm het risico van ontwennings reacties te verminderen, moet een geleidelijke taper worden gebruikt om met lorazepam 10mg te stoppen of de dosering te verlagen. Als een patiënt ontwennings reacties ontwikkelt, overweeg dan om de afbouw te pauzeren of de dosering te verhogen tot het vorige afbouwende doseringsniveau. Lichamelijke afhankelijkheidLorazepam 10mg kan fysieke afhankelijkheid veroorzaken bij voortgezette behandeling. Lichamelijke afhankelijkheid is een toestand die zich ontwikkelt als gevolg van fysiologische aanpassing in reactie op herhaald drugsgebruik, gemanifesteerd door ontwenningsverschijnselen en -symptomen na abrupt staken of een significante dosisverlaging van een geneesmiddel. Abrupt staken of snelle dosisreductie van benzodiazepinen of toediening van flumazenil, een benzodiazepine-antagonist, kan acute ontwennings reacties, waaronder toevallen, uitlokken, die levensbedreigend kunnen zijn. Patiënten met een verhoogd risico op onttrekking bijwerkingen na het staken van benzodiazepinen of het snel verminderen van de dosering zijn onder andere patiënten die hogere doseringen gebruiken (d.w.z. hogere en/of frequentere doseringen) en patiënten die al langer worden gebruikt Acute ontwenningsverschijnselen en -verschijnselenAcute ontwenningsverschijnselen die in verband worden gebracht met benzodiazepinen zijn onder meer abnormale onwillekeurige bewegingen, angst, wazig zien, depersonalisatie, depressie, derealisatie, duizeligheid, vermoeidheid, gastro-intestinale bijwerkingen (bijv, misselijkheid, braken, diarree, gewichtsverlies, verminderde eetlust), hoofdpijn, hyperacusis, hypertensie, prikkelbaarheid, slapeloosheid, geheugenstoornis, spierpijn en stijfheid, paniekaanvallen, fotofobie, rusteloosheid, tachycardie, en tremor. Ernstigere acute ontwenningsverschijnselen, waaronder levensbedreigende reacties, zijn catatonie, convulsies, delirium tremens, depressie, hallucinaties, manie, psychose, toevallen en suïcidaliteit.
Langdurig ontwenningssyndroomLangdurig ontwenningssyndroom geassocieerd van deze slaapmedicatie wordt gekenmerkt door angst, cognitieve stoornissen, depressie, slapeloosheid, formidatie, motorische symptomen (bv. zwakte, tremor, spiertrekkingen), paresthesie en tinnitus die langer aanhouden dan 4 tot 6 weken na de eerste benzodiazepine ontwenning. Langdurige ontwenningsverschijnselen kunnen weken tot meer dan 12 maanden aanhouden. Hierdoor kan het moeilijk zijn om onttrekkingsverschijnselen te onderscheiden van het mogelijk opnieuw optreden of voortduren van de symptomen waarvoor de benzodiazepine werd gebruikt. TolerantieTolerantie voor lorazepam 10mg kan zich ontwikkelen na voortdurende therapie. Tolerantie is een fysiologische toestand die wordt gekenmerkt door een verminderde reactie op een geneesmiddel na herhaalde toediening (d.w.z. dat een hogere dosis van een geneesmiddel nodig is om hetzelfde effect te bereiken dat ooit werd verkregen bij een lagere dosis). Tolerantie voor het therapeutische effect van lorazepam 10mg kan zich ontwikkelen; er ontwikkelt zich echter weinig tolerantie voor de amnestische reacties en andere cognitieve stoornissen veroorzaakt door de benzodiazepinen.
|